Het proces van een naam herkennen

Een naam

Een naam geven. Een naam krijgen. Het duo geven - krijgen.
Een voorwerp met vier poten dat dient om op te zitten heeft een naam, het heet "stoel". Het heeft een naam, een naam hebben. Dit is iets anders dan "het duo geven - krijgen".

Om een lang verhaal kort te maken: "het duo geven - krijgen" behoort tot het leven, tot Zijn. Hebben is doods, dood.


We staan er zelden bij stil, maar een naam geven is belangrijk.
Ook een naam hebben is heel belangrijk. Hierbij denken we direct aan een persoon. Er zijn nog andere zaken die we benoemen, bijvoorbeeld een voorwerp om op te zitten noemen we "een stoel". Andere zaken die we benoemen zijn bijvoorbeeld "een atoom", "God", enz.

Wat een naam heeft is bekend. Is bekend, of komt ons bekend over?

We horen iets, en meteen gaan onze hersenen aan het werk. Wat is het dat we horen?

Dit is uiteraard ook zo voor andere zintuiglijke prikkels zoals zien, voelen, enz. *.

Het komt me voor dat dit ook geldig is voor onze gevoelens (1) .

Ons ego wil dat wat we waarnemen ergens thuisbrengen.

Waarom? Omdat het ego het niet kan hebben dat het iets niet weet, tenzij je je ego onderworpen hebt aan je hogere bewustzijn.

Kunnen we het waargenome direct thuiswijzen, dan komt daar zelfs nauwelijks of geen melding van.

Een voorbeeld: iemand woont (reeds geruime tijd) naast een spoorweg. De hersenen melden slechts heel zwak of niet meer aan "hun baas", het bewuste, "er rijdt een trein voorbij".
Ook een hond reageert op deze manier: valt het waargenomene buiten zijn kader, of komt het bedreigend over, dan blaft hij. Blaffen is voor de hond: melden aan zijn baas. Valt het binnen het gekende kader, dan meldt de hond dit niet.

Wat is benoemen?

Een voorwerp benoemen daar zijn weinig problemen mee. Weinig, of misschien beter gezegd: daar zijn geen diepgaande problemen mee. Nemen we als voorbeeld de stoel.
Het lijkt me belangrijk om deze oefening eens te maken, om inzicht te krijgen in het proces van benoemen.

Wanneer je zegt "een stoel is een voorwerp met 4 poten, dat dient om op te zitten", wat doe je dan met een stoel met 3 poten, of een bureaustoel met 5 poten en nog eens wieltjes aan? Wat doe je daarmee? Laten we hier even halt houden. Waarmee zijn we bezig? We zijn bezig met een voorwerp, nee niet één voorwerp maar een categorie van voorwerpen met name "stoelen", te omschrijven. Wat is dit omschrijven eigenlijk? Het is een rationeel proces (een denkproces). We proberen - via ons denken - vat te krijgen op iets, met name op "wat is een stoel?". Heel belangrijk, en daar staan we zelden of nooit bij stil, is dat we ons denken hierbij inschakelen. Bij een voorwerp vormt dit weinig of geen problemen, maar bij de andere categorieën (een persoon en een begrip) wel.
Er wordt iets gezegd. Ons verstand, ons denken, zal blijven zoeken tot het kan vatten wat bedoeld is (of het eventueel opgeeft).
Er wordt gesproken over een stoel. Wat is een stoel? Hier staan we niet bij stil, maar deze vraag gaat ons verstand wel degelijk stellen. Daardat wij (ons verstand) hier direct een antwoord op hebben, beseffen we niet dat we deze vraag innerlijk gesteld hebben.

Indien we bij alles wat we doen zouden stilstaan, dan zou het leven zeer moeilijk verlopen. Een voorbeeld: als klein kind hebben we leren lopen (en wat later leren gaan), gelukkig moeten we daar nu niet meer bij stilstaan.

Je kunt (terecht) zeggen: dit is allemaal theorie. Wie of wat is God? Wanneer ik er bij deze vraag er niet bij stilstaat dat mijn eigen verstand hiervan een beeld gevormd heeft, een foutief beeld (zie verder), dan ben ik ervan overtuigd dat ik weet wie of wat God is. En dat zit ik totaal fout.



Een stoel dat kennen we, ons verstand houdt halt (bij het begrip stoel, het verstand gaat - meestal vrij rusteloos - op iets anders overschakelen, het heeft nog zoveel te doen, druk, druk, druk (2) ).

Een persoon benoemen

Een begrip benoemen